quote:
Op dinsdag 12 juni 2007 20:14 schreef TheoddDutchGuy het volgende:Ik zie vaak bij andere mensen en ook steeds meer zeker bij de jongere dat ze niet zichzelf zijn maar eerder elkaar nadoen.
Kan aan mij liggen natuurlijk maar vind het geen goeie ontwikkeling.
Dat is natuurlijk zeer zeker geen goede ontwikkeling. Maar de vraag is of dat voor alle jongeren geldt, of voor een kleine groep. In de media zal deze groep na-apers natuurlijk veel belicht worden, want dit is de groep 'waarmee het zeker niet goed gaat komen' volgens media en politiek. Maar wat wil je ook; de samenleving is volledig ingericht om na te apen. De baan van papa is het nastreven waard en anders zorgt papa er wel voor dat je deze studie gaat volgen (als enigzins radicaal maar volgens mij nog steeds veelvoorkomend probleem). Ouders durven denk ik steeds minder hun kinderen vrij op te voeden in een wereld die immer chaotischer wordt en blijvend lijkt te veranderen. De richting is nog onbekend, dus kiezen veel mensen weer voor de oude wegen - neem het normen & waardendebat uit de jaren '50...
Als de politiek het niet wil inzien, dan is het aan de groep mensen die wel willen in een samenleving om die veranderingen te sturen in de voor iedereen betere weg. Helaas is dit het punt wat veel weerstand zal opwerpen, simpelweg omdat je het fundament van heel veel mensen wil veranderen. En dan geldt nog steeds dat als het niet goed is voor die persoon, ik het dus beter kan nalaten - of ik nou overtuigd ben van mijn gelijk of niet. We hebben dus volgens mij veel goede voorbeelden nodig in alle lagen van de bevolking. Deze mensen in het licht zetten, zodat andere mensen in gaan zien dat al deze voorbeelden uniek zijn. Dat deze groep niet na-aapt en geen problemen heeft met andersdenkenden (terwijl er andersom vaak felle kritiek is) is een teken aan de wand dat er iets aan het verschuiven is.
Volgens mij komen steeds meer mensen er achter dat jezelf zoeken het beste is wat je in deze (en eigenlijk alle) onzekere tijden kunt doen. De buitenwereld kun je niet/nauwelijks beinvloeden als individu zijnde, maar door je binnenwereld te onderzoeken kun je wel hier vandaan het collectieve van de buitenwereld onderzoeken. Door jezelf te leren kennen, merk je dat je andere mensen ook steeds beter kunt begrijpen - en ook vooral waarom mensen bepaalde keuzes in bepaalde situaties maken. Het spiegel-effect merk ik iig dagelijks in mijn leven. Als ik iets te enthousiast ben, merk ik al gauw dat er iets/iemand in mijn omgeving is wat juist weer de rust en vrede uitstraalt. Waardoor ik aldus meer in balans begin te komen en er steeds minder vanaf wordt gebracht door innerlijke tegenstrijdigheid of externe factoren.
De vraag blijft echter bestaan: hoe kunnen wij het beste de jongere generatie klaarmaken voor een veranderende harde wereld, als wij zelf niet eens weten wat we aan het doen zijn?
Het probleem hierbij is volgens mij dat veel van de huidige oplossingen zich toespitsen op de huidige naoorlogse generatie en de nieuwe arbeidsbevolking en niet op de toekomstige generatie(s). Zolang deze groep als 'bezit' van de oudere generaties wordt gezien, zullen veel problemen onbesproken blijven en doorsluimeren tot er weer een exces nodig is om de problematiek te duiden. Laten we hopen dat er tegen die tijd betere oplossingen zijn bedacht voor dit probleem. Anders zal het bij de burger en de burger alleen moeten worden gezocht; de politiek is toch al meer en meer het speeltje van het bank/bedrijfsleven..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?"
"This Moment"